THEMA

In 1983 ziet Guus Kuijer hoe de eenden achterin zijn tuin verliefd worden, paren, broeden, jongen krijgen. Hij staat erbij en kijkt ernaar. Hij noemt de eenden Hendrik, Karel, Hennie en Gerdien en schrijft er Eend voor eend over. Later, in 1990, schrijft hij een boek over zijn hond Olle. Olle is niet zomaar een hond, maar een uitzonderlijk slim beest dat kan praten.

Behalve verhalen over vossen en hazen, over mieren en eekhoorns, over bange en verliefde Kikkers, tranenthee huilende Uilen of kleine beren en kleine tijgers op weg naar Panama, zijn er een heleboel verhalen die dieren tonen zoals ze echt zijn. Of: die zoals wij mensen denken dat ze zijn. Want Olle kan niet écht praten, toch? Dat denkt zijn baasje maar.

Zo'n dierenverhaal over echte dieren opent werelden die ons mensen vreemd zijn – die van poezen in Minoes of inRommelkatje, bijvoorbeeld. Of die van konijnen in Waterschapsheuvel. Net zo goed geven deze verhalen dieren een naam, van Black Beauty tot Cheffie, en in één moeite door een persoonlijkheid. Of ze tonen hoe beest en mens een pact sluiten om samen de wereld aan te kunnen of partner in crime te worden.

Tijdens de Jeugdboekenweek 2012 zetten we een stap vooruit en een stap omhoog en een stap opzij: recht de wereld en de verhalen van de dieren in. We gooien ons mensenpak af, trekken voor één keer een bontjas aan, gaan op vier poten zitten en worden dier met de dieren. We kijken diep in de ogen van onze kat. We voeren gesprekken met de hond. We duiken de struiken in en zoeken de beestjes op. We leren dieren kennen in boeken.